Nog even bij Lianneke en door naar Australië

Maandagochtend hebben we onze huurauto weer ingeleverd, iets wat zonder problemen verliep. Hierna zijn we samen met onze gastvrouw Lianneke naar het centrum van Christchurch gegaan. Nog steeds zie je hier de gevolgen en de impact erop vanwege de aardbeving in 2011. De kathedraal staat volop in de steigers, (er was jarenlang een discussie met de vraag wel of niet opnieuw opbouwen / restaureren). Men heeft gelukkig toch besloten voor het laatste want dat deze erg mooi was dat wisten wij ons nog te herinneren. In de buurt ervan was de laatste jaren tevens een volledig nieuwe bibliotheek gebouwd welke indrukwekkend was. We zijn hier ook nog even binnen geweest en er was zelfs een rek ingeruimd met Nederlandstalige boeken, ook sprong de prachtige architectonisch houten trap in het midden van het gebouw er bovenuit.

De volgende dag bezochten we de MiWoolies-fabriek en -shop, we kenden deze nog van onze vorige trip en ja hoor onze huidige sloffen waren na al die jaren intensief dragen, toch echt aan vervanging toe. Die middag hebben we onze spullen weer ingepakt voor de reis naar Australië, want we moesten de volgende dag al vroeg uit de veren om op tijd (06.10u), te kunnen vliegen naar bestemming Melbourne. Een vlucht van ca. 3 ½ uur, en daar moesten we via verschillende security checks en onze bagage van de band halen en weer inchecken, om vervolgens op een binnenlandse vlucht naar Cairns te kunnen overstappen. Het huidige beleid lijkt er gewoonweg op dat iedere passagier moet kunnen aantonen geen misdadiger te zijn. Echt jammer want het zou toch eigenlijk andersom moeten werken maar ja het is niet anders. Toen we na ongeveer 3 uur vliegen uit het vliegtuig stapten kwam er een heuse walm warme lucht op ons af. Het bleek er al 32 graden te zijn. De eerste nacht verbleven we in een hotel en na een prima nachtrust kon ons avontuur in Australië beginnen.

De volgende morgen onze camper opgehaald, de nodige boodschappen ingeslagen en ook nog 2 excursies geboekt. Beide trips waren ons vooraf al aangeraden om zeer beslist te doen dus we zagen er naar uit. Vrijdag (vandaag dus), zijn we met de Kuranda Railway-trein naar het tropisch regenwoud geweest, een regio welke onder het Werelderfgoed valt en dat bleek ook volledig terecht. We zaten telkens te wachten op een moderne Tarzan en Jane die ergens via de lianen naar ons toe zouden komen slingeren. Iets wat niet gebeurde maar het was adembenemend mooi. Onze terugreis deden we hoog en boven over de toppen van de metershoge bomen, (met een grote variatie van soorten), comfortabel zittend met ons tweetjes in een cabine, welke hing aan een dikke staalkabel. Een traject van vele kilometers wat in totaal bijna anderhalf uur duurde. Zo bijzonder om je echt in (boven) een dergelijk oerwoud te bevinden, maar dan wel op veilige hoogte waarbij we niet het gevoel hadden dat er gevaarlijke dieren onder ons, op ons loerden. De verschillende geluiden van de diverse vogels, (de ramen van de cabine stonden wagenwijd open wel veilig hoor, je valt er echt niet uit), maakte het nog eens extra spectaculair. Beneden aangekomen, met onze camper naar de camping voor een bakkie koffie en aangezien de vijf al in de klok zat, toch ook een lekker wijntje en biertje genuttigd. We wisten overigens vandaag nog een leuk bord aan te schaffen met de spreuk “it‘s 5 o’clock somewhere” dus we hebben een goed excuus!